We maken geen Kim Kardashian van je... column Anke van Luyt

Gepubliceerd op 27 juni 2021 om 16:31

We maken geen Kim Kardashian van je ...

Op mijn vorige column kreeg ik onderstaande reactie van Siska. Ik wil hem jullie niet onthouden.

"Dit is zo vreselijk ouderwets, stigmatiserend en niet uitnodigend voor mensen om zoals, dat heet, in de wereld van "succes" en "persoonlijk leiderschap" je dromen te leren najagen in de maatschappij. Een wereld waar LinkedIn bol van staat. Juist dan. Leer mensen zich te verpakken in de verpakking die bij hun past en waar zij zich prettig in voelen. Zeker voor vrouwen is deze boodschap zo ondermijnend én seksistisch en maakt dat vrouwenemancipatie op de werkvloer blijft: aanpassen, behagen en charmant bukken. In een lekker jurkje of pakje en met een kek kapsel. Waarom? Het is 2021. Tijd voor verandering. Ze moeten jou niet nemen zoals je bent. Je moet je jezelf leren nemen zoals je bent. En durven zijn wie je bent en wilt zijn. Dat maakt het samenleven en werken voor iedereen makkelijker." 

 

Siska, exact! Leer mensen zich te verpakken in de verpakking die bij hen past en waarin zij zich prettig voelen is precies het uitgangspunt waar het om gaat. Dat je daarbij aansluit bij wat een potentiële werkgever past verhoogt de kans op een baan. De reden waarom we dat doen heeft simpelweg te maken met ons onbewuste brein dat vol met vooroordelen zit, die door het bewuste brein niet of nauwelijks te beïnvloeden zijn. Dat is waarom er zulke mooie resultaten bereikt worden. Ik herken het niet dat we daarom de dames maar in een lekker jurkje o.i.d. hijsen. Wat we wel doen is mensen laten zien dat ze meer zijn dan hun uitkering! De buitenkant beïnvloedt de binnenkant, schitterend om iemand vol zelfvertrouwen het pand te zien verlaten! Het leven is namelijk niet voor iedereen even aardig. En dat heeft weer invloed op hoe dat jij jezelf ziet... als we d.m.v. een zakelijke set kleding bij kunnen dragen aan het succes van een medemens, zijn we al lang voorbij aan het oppervlakkige wat kleding lijkt te zijn... met warme groet, Anke van Luijt